- Η Ομοιοπαθητική είναι μια τελείως φυσική μέθοδος θεραπείας, η οποία θεραπεύει μόνιμα, ήπια και χωρίς παρενέργειες. Η Ομοιοπαθητική στοχεύει στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία.
- Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι χρήσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Η "Κλασική" Ομοιοπαθητική (την οποία στηρίζει η ΕΕΟΙ) είναι αυτή η οποία έχει να επιδείξει τα καλύτερα αποτελέσματα. Διαβάστε περισσότερα για την Ομοιοπαθητική: "Κλασική" και άλλες μορφές.
- Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει οξείες και χρόνιες νόσους, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα της ανθρώπινης παθολογίας. Στο παρακάτω διάγραμμα αναφέρονται ενδεικτικά ορισμένες ασθένειες και καταστάσεις στις οποίες μπορεί να φανεί πολύτιμη η ομοιοπαθητική ιατρική.
- Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίες που προέρχονται από την φύση (φυσικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης), και παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα. Ενεργούν πάνω σε ολόκληρο τον οργανισμό, ενισχύοντας τον αμυντικό του μηχανισμό με αποτέλεσμα την θεραπεία και ανανέωση του οργανισμού και κατά συνέπεια την εξαφάνιση των επί μέρους συμπτωμάτων.
Τα ομοιοπαθητικα φαρμακα διατίθενται σε πολλά φαρμακεία και είναι αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.) από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.- Τα ομοιοπαθητικα φαρμακα είναι πολύ χαμηλά σε κόστος. Δείτε τη σχετική σελίδα για τις ενδεικτικές τιμές των ομοιοπαθητικών φαρμάκων και το κόστος επίσκεψης σε ομοιοπαθητικούς ιατρούς.
- Ποτέ και σε καμμία περίπτωση. Κατά τη διαδικασία παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα παρενέργειας, ενώ αντίθετα έχει ενισχυθεί η θεραπευτική τους ικανότητα. Γι αυτό το λόγο τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται και σε περιπτώσεις που άλλα φάρμακα αντενδείκνυνται, όπως η κύηση, η ηπατίτιδα, η βρεφική ηλικία κ.α.
- Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι ουσία φυσικής προέλευσης φυτικής, ορυκτής ή σπανιότερα ζωικής, που έχει αραιωθεί πάρα πολύ και έχει υποστεί ομοιοπαθητική δυναμοποίηση δηλ. το ομοιοπαθητικό διάλυμα κατά τη διαδικασία της αραίωσης του έχει υποστεί και μια σειρά από κρούσεις (δονήσεις). Αυτή είναι λοιπόν όλη η ιστορία. Εχουμε δηλ. ένα διάλυμα με απειροελάχιστη δόση ουσίας φυσικής προέλευσης που έχει υποστεί δονήσεις. Δεν είναι ούτε προσμίξεις χημικών φαρμακευτικών ουσιών, ούτε προσμίξεις μιγμάτων βοτάνων, ούτε τίποτε άλλο. Πρόκειται για μία απόλυτη φυσική κατεργασία μιας φυσικής ουσίας. Μέσω της διαδικασία της δυναμοποίησης ακόμη και ουσίες που στη φυσική τους μορφή είναι δηλητηριώδεις όπως π.χ. συμβαίνει με ορισμένα φυτά, μετά την ομοιοπαθητική κατεργασία τους έχει απομακρυνθεί κάθε πιθανότητα τοξικής δράσης στον οργανισμό. Και αυτό δεν είναι μία απλή εικασία. Είναι παρατήρηση με ιστορία 200 χρόνων, είναι παρατήρηση που έγινε στα εκατομμύρια ασθενείς που ακολούθησαν ή ακολουθούν ομοιοπαθητική αγωγή. Διαβάσετε περισσότερα για τη διαδικασία παρασκευής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ασφαλή και μη-τοξικά, όμως είναι απαραίτητη η ορθολογική τους χρήση, και είναι αυτή που θα καθορίσει και το θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η σε βάθος και μόνιμη θεραπεία, απαιτεί βαθιά γνώση της ομοιοπαθητικής θεωρίας και φαρμακολογίας, καθώς και γνώση της παθολογίας που αντιμετωπίζει ο ασθενής. Η αφελής και επιπόλαια λήψη ομοιοπαθητικών φαρμάκων, θα έχει επιφανειακά αποτελέσματα, προκαλώντας απλώς τροποποίηση των συμπτωμάτων, και καθιστώντας δυσχερέστερη την εύρεση του κατάλληλου φαρμάκου από τον γιατρό. Για αυτό και δεν συνίσταται να παίρνετε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μόνοι σας, χωρίς την καθοδήγηση ενός καταρτισμένου ομοιοπαθητικού γιατρού.- Ένα μικρό ποσοστό ασθενών, τις πρώτες ημέρες της αγωγής, πιθανόν να παρουσιάσει εντονότερα κάποιο από τα συμπτώματα που ήδη είχε, σε όρια τελείως ακίνδυνα για τον οργανισμό. Αυτό αποτελεί ένδειξη ισχυρή ότι έχει αρχίσει η ενδυνάμωση του οργανισμού άρα και η θεραπεία του. Ωστόσο, μόνον ο ομοιοπαθητικός γιατρός είναι σε θέση να εκτιμήσει αν πρόκειται για την θεραπευτική επιδείνωση ή κάτι άλλο όπως π.χ. ένα τυχαίο κρυολόγημα, μια διάρροια από τροφική δηλητηρίαση κ.τ.λ. συνεπώς αυτόν και πρέπει να συμβουλεύονται σε κάθε περίπτωση οι ασθενείς.
- Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Πολύ συχνά η θεραπεία επέρχεται δίχως να παρουσιαστεί έξαρση στα συμπτώματα. Στην ομοιοπαθητική θεραπεία βέβαια το φαινόμενο της λεγόμενης "θεραπευτικής επιδείνωσης" δεν είναι ασυνήθιστο μια κι ο οργανισμός βοηθείται να βρει μια νέα ισορροπία μέσα από την ομοιοπαθητική αγωγή. Κάτι τέτοιο όμως γίνεται πάντοτε μέσα στα πλαίσια της ασφαλούς οικονομίας του όλου οργανισμού και δεν ενέχει καμμία απολύτως επικινδυνότητα. Αυτή η "αντίδραση" δεν είναι τίποτε άλλο από μία συνήθως ολιγόωρη ή ολιγοήμερη κι επομένως παροδική επιδείνωση κάποιου ή κάποιων απλών συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλοι, κνησμός κ.λπ. σχετικών ή άσχετων με την παθολογία του ασθενούς και ποτέ βέβαια δεν πρόκειται για συμπτώματα που είναι σοβαρά και κρίσιμα ίσως για την ζωή τους σθένους (π.χ. αρτηριακή πίεση, αιμορραγία κλπ). Προκαλείται από την κινητοποίηση του αντιδραστικού μηχανισμού του οργανισμού στο να αντιμετωπίσει τη νοσηρή διαδικασία. Επομένως πρόκειται για κατάσταση που όχι μόνο δεν είναι προβληματική ή ανεπιθύμητη για την αγωγή αλλά είναι ενδεικτική της δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου και βέβαια ποτέ δεν χρειάζεται να διακοπεί η αγωγή αφού δεν είναι ποτέ αυτή η αρχική επιδείνωση επικίνδυνη.
- Είναι χαρακτηριστική αλλά παραπλανητική η έκφραση που λέγεται ότι: "ό,τι είχες στο παρελθόν θα στο βγάλει στην επιφάνεια το ομοιοπαθητικό φάρμακο". Όμως να τι ακριβώς συμβαίνει. Πράγματι στη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας μπορεί να έχουμε ανάδυση παλαιών συμπτωμάτων ή ευαισθησιών του ασθενούς που πάντοτε όμως εστιάζονται σε επίπεδα (όργανα, συστήματα ή λειτουργίες) πιο επιφανειακά και λιγότερο σημαντικά απ' αυτά της παρούσας νόσου και ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν αφορούν επανεμφάνιση παλαιότερων σοβαροτέρων και πιο εσωτερικών ευαισθησιών από εκείνες της παρούσας κατάστασης τους ασθενούς. Ετσι π.χ. αν κάποιος είχε στη παιδική του ηλικία μια δερματοπάθεια που τον ταλαιπώρησε αρκετά και την οποία καταπίεσε με ισχυρά φάρμακα - κορτιζονούχες αλοιφές στη προκειμένη περίπτωση - και μετά από ένα διάστημα αναπτύσσει ημικρανίες που τον ταλαιπωρούν ιδιαίτερα και για τις οποίες αναζητεί απεγνωσμένα βοήθεια στην Ομοιοπαθητική, υπάρχει περίπτωση ενώ αντιμετωπίζονται με επιτυχία οι κεφαλαλγίες του, να εκδηλώσει για μικρό χρονικό διάστημα ήπια συμπτώματα της παλιάς δερματικής του ευαισθησίας. Αυτό όμως είναι και παροδικό φαινόμενο και καθόλου σοβαρό ή απειλητικό για τον ασθενή αλλά αντίθετα είναι ιδιαίτερα θετικό σημείο και ενδεικτικό της βαθειάς θεραπευτικής πορείας του ασθενούς αφού παρατηρείται μια μετατόπιση του κέντρου βάρους της διαταραχής του οργανισμού από το κέντρο προς την περιφέρεια. Συμβαίνει δηλ. ένα είδος εκτόνωσης της νοσηρής διαταραχής (οι ασθενείς συχνά το αποκαλούν "ξεθύμασμα της αρρώστιας"). Να τονίσουμε και πάλι ότι η σωστή εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπείας (κλασική ομοιοπαθητική ιατρική) δεν περικλείει κανένα κίνδυνο βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.
- Σε μια οξεία ασθένεια το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε σύντομο χρόνο. Στις χρόνιες περιπτώσεις όμως δεν είναι πάντα δυνατό - τις περισσότερες φορές τουλάχιστον - να υπάρξει άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όταν οι ασθενείς έχουν έλθει στην ομοιοπαθητική αφού δοκίμασαν πρώτα όλες τις άλλες μεθόδους χωρίς επιτυχία. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την βαρύτητα του προβλήματος, την χρονιότητα του τη χρήση άλλων φαρμάκων, τη κληρονομικότητα, την ηλικία του ατόμου κ.ά.
- Όχι. Από τη στιγμή που θα αισθανθεί αρκετά καλά, συμβουλευόμενος και τον ομοιοπαθητικό γιατρό του, μπορεί να σταματήσει την αγωγή του και να επανέλθει στο γιατρό μόνο σε περίπτωση υποτροπής της αρχικής ασθένειας ή σε εμφάνιση κάποιας άλλης.
- Αν κατά τη διάρκεια της θεραπείας παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα ( κρυολόγημα, διάρροια, έντονος πονοκέφαλος, επιπεφυκίτις κ.λ.π. ), το καλύτερο θα είναι ο ασθενής να έλθει σε επαφή με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του για να του δώσει το αντίστοιχο ομοιοπαθητικό φάρμακο ή να του πει τι να κάνει. Αν όμως δεν μπορέσει εκείνη τη στιγμή να επικοινωνήσει με το γιατρό του και πρέπει οπωσδήποτε κάτι να πάρει, μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε συνηθισμένο ( αλλοπαθητικό ) φάρμακο. Δεν υπάρχει κανένας φόβος παρενέργειας ή κάποιας αρνητικής αλληλεπίδρασης αλλοπαθητικών και ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε μια τέτοια περίπτωση.
- Οδηγίες σχετικά με ουσίες που χρειάζεται να αποφεύγει ο ασθενής, μπορείτε να βρείτε σε αυτή τη σελίδα.
- Είναι προτιμότερο στο διάστημα που ένας ασθενής ακολουθεί κάποια άλλη θεραπευτική αγωγή (φάρμακα, βελονισμό κ.λ.π. ), να διακόπτει την ομοιοπαθητική γι αυτό το διάστημα και να συνεχίζει μετά, συνεννοούμενος και με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του. Κι αυτό όχι γιατί υπάρχει κίνδυνος παρενέργειας, αλλά επειδή τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ευαίσθητα, αδρανοποιούνται και είναι σαν να μην τα παίρνει ο ασθενής.
- Είναι δυνατόν ένας ασθενής μετά από μια επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία κάποια στιγμή να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται :α) από το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός,
β) από το είδος και τη χρονιότητα της αρρώστιας που είχε,
γ) από τις ταλαιπωρίες, ψυχικές ή σωματικές, που έδρασαν επάνω του κατά τον χρόνο που είναι βελτιωμένος από την αρχική του αρρώστια, και
δ) από το πόσο σωστά τηρεί τις συστάσεις του γιατρού μετά τη διακοπή των φαρμάκων.
- Ομοιοπαθητικά φάρμακα, χρόνος θεραπείας, ηλικία και άλλα
Δερματολογία και ομοιοπαθητική
Αντιβιοτικά, λοιμώξεις και ομοιοπαθητική
Ψυχολογία - Ψυχιατρική και ομοιοπαθητική
Πνευμονολογία και ομοιοπαθητική
Διάφορα (χοληστερίνη, αναιμία, ημικρανίες, οσφυαλγίες, κτλ)
Πηγή: homeopathy.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου