Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - 7η, 8η και 9η συμβουλή

7. Μη διακόπτετε τους άλλους όταν μιλάνε και μη σπεύδετε να ολοκληρώνετε τις φράσεις τους

Μόλις πριν από μερικά χρόνια συνειδητοποίησα πό­σο συχνά διέκοπτα τους άλλους και/ή έσπευδα να ολοκληρώ­σω τις φράσεις τους. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα πα­ρατήρησα επίσης πόσο αρνητική ήταν αυτή η συνήθεια, όχι μό­νο όσον αφορά στο σεβασμό και στην αγάπη που μου έδειχναν γύρω μου, αλλά και για την τρομακτική ποσότητα ενέργειας που χρειαζόταν ούτως ώστε να βρίσκομαι σε δυο μυαλά ταυτό­χρονα! Σκεφτείτε το για λίγο. Όταν πιέζετε κάποιον να συνε­χίσει, ή τον διακόπτετε, ή ολοκληρώνετε εσείς την πρόταση του, πρέπει όχι μόνο να παρακολουθείτε το δικό σας ειρμό σκέψεων αλλά και του προσώπου που διακόπτετε. Αυτή η ένταση (η οποία, επί τη ευκαιρία, είναι πάρα πολύ συνηθισμέ­νη σε πολυάσχολους ανθρώπους) ενθαρρύνει και τα δύο μέρη να αυξήσουν την ταχύτητα του λόγου και της σκέψης τους. Αυ­τό, με τη σειρά του, κάνει και τα δύο άτομα νευρικά, ευερέθι­στα και ταραγμένα. Είναι δηλαδή εν ολίγοις εξοντωτικό. Απο­τελεί επίσης την αιτία πολλών καβγάδων, γιατί αν υπάρχει κά­ποιος που κανείς δε χωνεύει αυτός είναι εκείνος που δεν ακούει τίποτε απ' όσα του λένε οι άλλοι. Και πώς, στο κάτω κάτω, ν' ακούσετε τι σας λέει κάποιος όταν είστε απασχολημέ­νος με το να μιλάτε εκ μέρους του;

Μόλις αρχίσετε να συνειδητοποιείτε πως διακόπτετε τους άλλους, θα καταλάβετε ότι αυτή η ύπουλη τάση δεν είναι τίπο­τα παραπάνω από μιαν αθώα συνήθεια που είναι αόρατη στα δικά σας μάτια. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα πάρα πολύ καλό νέο, γιατί σημαίνει
ότι το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να σταμα­τάτε τον εαυτό σας κάθε φορά που τον πιάνετε να το έχει ξε­χάσει. Υπενθυμίστε του (αν είναι δυνατόν προτού ξεκινήσει μια συζήτηση) να είναι υπομονετικός. Πείτε στον εαυτό σας να επιτρέψει στο άλλο άτομο να τελειώσει με όσα έχει να πει και μετά να ξεκινήσετε εσείς. Σχεδόν αμέσως θα παρατηρήσετε πόσο πολύ θα βελτιωθεί η αλληλεπίδραση σας με τα πρόσωπα του περιβάλλοντος σας, ως άμεσο αποτέλεσμα αυτής της πολύ απλής ενέργειας. Οι άνθρωποι με τους οποίους έρχεστε σε επικοινωνία θα είναι πολύ πιο ήρεμοι όταν νιώθουν ότι τους ακούτε με προσοχή.

Θα παρατηρήσετε επίσης πόσο πιο ήρε­μος θα νιώσετε κι εσείς ο ίδιος όταν θα πάψετε να διακόπτετε τους άλλους. Οι σφυγμοί της καρδιάς σας θα χαμηλώσουν κι εσείς θα αρχίσετε να χαίρεστε τις συζητήσεις αντί να εφορμά­τε σ' αυτές. Αυτός είναι ένας εύκολος τρόπος για να γίνετε ένας πιο ήρεμος και γεμάτος αγάπη άνθρωπος.

8. Κάντε ένα καλό και μην το πείτε πουθενά

Ενώ πολλοί από μας κάνουν συχνά ένα καλό στους άλλους, είναι σχεδόν σίγουρο πως αναφέρουμε σε κάποιον αυ­τές τις πράξεις καλοσύνης, αναζητώντας μυστικά την επιβρά­βευση του.

Όταν μοιραζόμαστε την καλοσύνη ή τη γενναιοδωρία μας με κάποιον άλλο, εμείς νιώθουμε ευγενικοί άνθρωποι και η πράξη μας αυτή μας υπενθυμίζει πόσο καλοί είμαστε και πόσο αξίζουμε την καλοσύνη.

Ενώ λοιπόν όλες οι πράξεις καλοσύνης είναι εκ προοιμίου υπέροχες, υπάρχει κάτι ακόμα πιο μαγικό στο να κάνεις ένα καλό και να μην το πεις ποτέ σε κανέναν. Πάντοτε νιώθετε ωραία όταν δίνετε στους άλλους, και αντί να μειώσετε αυτά τα θετικά αισθήματα με το να εκμυστηρευτείτε στους άλλους την καλοσύνη σας, την κρατάτε για τον εαυτό σας κι έτσι προσλαμ­βάνετε εσείς όλα τα θετικά αισθήματα.

Είναι πράγματι αλήθεια πως πρέπει να δίνουμε μόνο και μόνο για να έχουμε τη χαρά της προσφοράς και όχι για να πά­ρουμε κάτι σε αντάλλαγμα. Και αυτό ακριβώς κάνετε όταν δεν εκμυστηρεύεστε την καλή σας πράξη στους άλλους - η αντα­μοιβή σας είναι η ζεστασιά που παίρνετε από την ίδια την πρά­ξη της προσφοράς. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα κάνετε πραγματικά ένα καλό σε κάποιον άλλο, κρατήστε το για τον εαυτό σας και απολαύστε την υπέροχη χαρά της προσφοράς.

9. Αφήστε τους άλλους να πάρουν τη δόξα

Κάτι, μαγικό συμβαίνει στο ανθρώπινο πνεύμα - μια αίσθηση ηρεμίας σάς καταλαμβάνει - όταν δεν απαιτείτε πια την προσοχή των άλλων που κατευθύνεται αποκλειστικά σ' εσάς και αφήνετε να πάρουν άλλοι τη δόξα.

Η ανάγκη μας να έχουμε την αποκλειστική προσοχή των άλλων πηγάζει από εκείνο το εγωκεντρικό κομμάτι του εαυτού μας που λέει: «Κοίταξε με. Είμαι ξεχωριστός. Η ιστορία μου είναι πιο ενδιαφέρουσα από τη δική σου». Είναι εκείνη η φω­νή μέσα μας που μπορεί να μη βγαίνει φανερά και να λέει τα παραπάνω, αλλά θέλει να πιστεύει ότι «τα επιτεύγματα μου εί­ναι λίγο πιο ενδιαφέροντα από τα δικά σου». Ο εγωισμός είναι εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας που θέλει να φαίνεται, να ακούγεται, να γίνεται σεβαστό, να θεωρείται ξεχωριστό και πολύ συχνά σε βάρος κάποιου άλλου. Είναι εκείνο το κομμάτι μας που διακόπτει την ιστορία κάποιου άλλου ή περιμένει ανυ­πόμονα τη σειρά του για να μιλήσει, ώστε να κατευθύνει και πάλι τη συζήτηση και την προσοχή στον εαυτό του. Οι περισσό­τεροι από μας, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας, έχουμε αυτή τη συνήθεια, που τελικά αποβαίνει σε βάρος μας. Όταν ορμά­τε στη συζήτηση και τη στρέφετε αμέσως γύρω από τον εαυτό σας, το μόνο που καταφέρνετε είναι να ελαχιστοποιείτε τη χα­ρά που παίρνετε όταν μοιράζεστε κάτι, και κάνοντας αυτό, δη­μιουργείτε απόσταση ανάμεσα σ' εσάς και στους άλλους. Έτσι όλοι βγαίνουν χαμένοι.

Την επόμενη φορά που κάποιος σας λέει μια ιστορία ή μοι­ράζετε μαζί σας μια επιτυχία του, συγκρατήστε την τάση σας να του πείτε σε απάντηση κάτι για τον εαυτό σας.

Αν και είναι δύσκολο να κόψετε αυτή τη συνήθεια, πρέπει να σκεφτείτε πως δεν είναι μόνο ευχάριστο αλλά και πραγμα­τικά ειρηνικό να διαθέτετε την ήρεμη αυτοπεποίθηση να μπο­ρείτε να παραιτηθείτε από την ανάγκη σας για προσοχή και αντί αυτής να συμμετέχετε στη χαρά της δόξας κάποιου άλλου. Αντί να πετάγεστε και να λέτε: «Κάποτε είχα κάνει κι εγώ το ίδιο» ή «Μάντεψε τι έκανα σήμερα», δαγκώστε τη γλώσσα σας και παρακολουθήστε τι συμβαίνει. Πείτε απλώς: «Αυτό είναι υπέροχο» ή «Πες μου κι άλλα σε παρακαλώ», και αφήστε τα πράγματα εκεί. Το άτομο με το οποίο μιλάτε θα πάρει μεγαλύ­τερη χαρά, γιατί είστε τόσο πολύ «παρόντες», αλλά και γιατί το ακούτε τόσο προσεκτικά, που δε νιώθει να το ανταγωνίζε­στε. Με αποτέλεσμα το άτομο αυτό να νιώθει πολύ πιο ήρεμα όταν είναι κοντά σας. Έτσι, έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθη­ση, θα είναι και πιο ενδιαφέρον. Κι εσείς επίσης θα νιώθετε πιο ήρεμοι γιατί δε θα είσαστε συνεχώς στην τσίλια για να έρ­θει η σειρά σας να μιλήσετε.

Είναι αυτονόητο βέβαια πως πολλές φορές είναι απολύτως επιτρεπτό να ανταλλάσσετε σε κάποια συζήτηση εμπειρίες κι έτσι να μοιράζεστε τη δόξα καθώς και την προσοχή των άλλων, αντί να την παραχωρείτε εξολοκλήρου. Εκείνο στο οποίο ανα­φέρομαι εδώ είναι αυτή η ασυγκράτητη ανάγκη να αρπάζουμε κάθε δόξα από τους άλλους. Το ειρωνικό είναι πως μόλις απο­ποιηθείτε την ανάγκη σας για δόξα, η προσοχή που απαιτού­σατε από τους άλλους αντικαθίσταται από μια ήρεμη εσωτερι­κή αυτοπεποίθηση, η οποία προκύπτει από το ότι αφήνετε τους άλλους να πάρουν τη δόξα.

Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".


Σχετικές αναρτήσεις:
- Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - λίστα με όλες τις αναρτήσεις