Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - 19η, 20η και 21η συμβουλή

19. Μειώστε την αντοχή σας στο στρες

Απ' ό,τι φαίνεται, στην κοινωνία μας ακολουθούμε ακριβώς την αντίθετη πρακτική. Έχουμε την τάση να σεβόμα­στε τους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από την πίεση μεγά­λου στρες, αυτούς που αντεπεξέρχονται σε μεγάλα φορτία άγ­χους και αντιμετωπίζουν μεγάλη πίεση. Όταν κάποιος λέει «Τον τελευταίο καιρό δούλευα πάρα πολύ», ή «Είμαι πραγμα­τικά εξοντωμένος», έχουμε μάθει να τον θαυμάζουμε, ακόμα και να τον μιμούμαστε. Στη δουλειά μου ως σύμβουλος στρες ακούω σχεδόν κάθε μέρα τη γεμάτη περηφάνια φράση: «Έχω μεγάλη αντοχή στο στρες». Έτσι, δε μου προξενεί και μεγάλη έκπληξη το γεγονός πως, όταν αυτοί οι εξοντωμένοι από το στρες άνθρωποι έρχονται στο γραφείο μου, εκείνο που ελπί­ζουν, τις περισσότερες φορές, είναι να τους προσφέρω κάποι­ες στρατηγικές ώστε να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την αντοχή τους στο στρες με σκοπό να αναλάβουν ακόμα περισ­σότερες ευθύνες!

Ευτυχώς, στο συναισθηματικό μας σύστημα υπάρχει ένας απαράβατος νόμος που λέει το εξής: το ισχύον επίπεδο του στρες είναι αυτό ακριβώς που έχουμε την ικανότητα να αντέ­ξουμε. Θα έχετε βέβαια παρατηρήσει πως οι άνθρωποι που λέ­νε «Εγώ μπορώ να αντέξω μεγάλο στρεσάρισμα» είναι αυτοί που συνήθως βρίσκονται υπό την επήρεια πολύ μεγάλου στρες! Άρα, λοιπόν, αν μάθεις στους ανθρώπους πώς να αυξάνουν την αντοχή τους στο στρες, θα συμβεί αυτό ακριβώς που ορίζει ο κανόνας. Αυτοί θα αναλάβουν ακόμα μεγαλύτερες ευθύνες, η ένταση θα μεγαλώσει και το εξωτερικό επίπεδο του στρες θα εξισορροπήσει πάλι με την αντοχή τους. Συνήθως ένα εξουθε­νωμένο από το στρες άτομο χρειάζεται μια κάποιου είδους κρίση για να ξυπνήσει και να συνειδητοποιήσει την τρέλα που ζει - ο σύζυγος φεύγει, προκύπτει κάποιο πρόβλημα υγείας, αποκτάει το ίδιο κάποια βαριά μορφή εθισμού. Κάτι συμβαίνει και τους σπρώχνει στην αναζήτηση μιας καινούριας στρατηγι­κής.

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, όμως αν εγγραφείτε σε ένα συνηθισμένο εργαστήρι ψυχολογικής αντιμετώπισης του στρες, εκείνο που πιθανότατα θα σας διδάξουν είναι πώς να αυξήσετε την αντοχή σας σ' αυτό. Μοιάζει λες και οι σύμβου­λοι του στρες είναι και αυτοί στρεσαρισμένοι!

Εκείνο που πρέπει να κάνετε είναι
να αρχίσετε να ελέγχετε το στρες σας προτού καταλήξει εκτός ελέγχου. Όταν νιώθετε ότι το μυαλό σας δουλεύει πολύ γρήγορα, είναι ώρα να ηρεμή­σετε και να ξαναβρείτε τον προσανατολισμό σας. Όταν βλέπε­τε ότι δεν μπορείτε να ελέγξτε το καθημερινό σας πρόγραμμα, είναι η κατάλληλη στιγμή να μειώσετε τους ρυθμούς σας και να επαναξιολογήσετε τι είναι πραγματικά σημαντικό, αντί να προσπαθήσετε να ανταπεξέλθετε σε όλες τις υποχρεώσεις της λίστας σας. Όταν νιώθετε ότι είστε εκτός ελέγχου ή νιώθετε αγανακτισμένος με όσα έχετε να κάνετε, αντί να ανασηκώσετε τα μανίκια σας και να ορμήσετε να τα βγάλετε πέρα, η καλύτε­ρη στρατηγική είναι να ηρεμήσετε, να πάρετε μερικές βαθιές αναπνοές και να πάτε μια μικρή βόλτα. Θα δείτε πως όταν πιά­νετε τον εαυτό σας να στρεσάρεται - πολύ πριν τα πράγματα ξεφύγουν από κάθε έλεγχο - το άγχος σας μοιάζει με χιονοστι­βάδα που κατεβαίνει μια πλαγιά. Όταν είναι μικρό, είναι εύ­κολο να το χειριστείτε και να το ελέγξετε. Όταν όμως πάρει φόρα, είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να σταματήσει.

Δε χρειάζεται να ανησυχείτε πως δε θα καταφέρετε να τα κάνετε όλα. Όταν το μυαλό σας είναι καθαρό και ήρεμο και το επίπεδο του άγχους σας μειώνεται, θα γίνετε πιο αποτελεσμα­τικοί και θα το διασκεδάζετε περισσότερο. Και καθώς θα μει­ώνετε την αντοχή σας στο άγχος, θα δείτε πως όχι μόνο θα έχε­τε όλο και λιγότερο στρες να αντιμετωπίσετε, αλλά και περισ­σότερες δημιουργικές ιδέες για το πώς να χειριστείτε το στρες που σας έχει απομείνει.

20. Μια φορά την εβδομάδα γράψτε ένα γεμάτο ζεστασιά γράμμα

Είναι μια άσκηση που έχει αλλάξει πολλές ζωές, βοη­θώντας τους ανθρώπους να γίνουν πιο ήρεμοι και γεμάτοι αγά­πη. Σας προσφέρει πάρα πολλά πράγματα το να αφιερώνετε λίγα λεπτά κάθε βδομάδα για να γράψετε ένα γράμμα γεμάτο ζεστασιά. Πιάνοντας στα χέρια σας ένα στυλό ή χτυπώντας τα πλήκτρα του κομπιούτερ, μειώνετε τις ταχύτητες σας και ξαναθυμάστε όλους τους όμορφους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή σας. Η ίδια η πράξη του να κάτσετε κάτω για να γράψετε σας βοηθάει να γεμίσετε τη ζωή σας με ευγνωμοσύνη.

Μόλις πάρετε την απόφαση να δοκιμάσετε, πιθανότατα θα μείνετε έκπληκτοι από τον αριθμό των ατόμων που θα εμφανι­στούν στη λίστα σας. Ένας πελάτης μου είπε κάποτε: «Μάλλον δε μου έχουν μείνει αρκετές βδομάδες ζωής για να γράψω σε όλους όσους έχω στη λίστα μου». Αυτό μπορεί να αληθεύει ή όχι και για σας, πάντως το πιο πιθανό είναι να υπάρχουν κά­ποιοι άνθρωποι στη ζωή σας, ή και στο παρελθόν σας ακόμα, που θα τους άξιζε ένα φιλικό και γεμάτο ζεστασιά γράμμα. Ακόμα όμως κι αν δεν υπάρχουν, εσείς μην κάνετε πίσω. Γράψτε σε κάποιον που δεν ξέρετε - ίσως σε κάποιο συγγρα­φέα που μπορεί και να μη ζει και που εσείς θαυμάζετε το έργο του. Σε κάποιο μεγάλο εφευρέτη ή φιλόσοφο του παρόντος ή του παρελθόντος. Μέρος της αξίας του γράμματος είναι να κα­τευθύνει τη σκέψη σας προς την ευγνωμοσύνη. Και γράφοντας το, ακόμα κι αν δεν το στείλετε, το επιτυγχάνετε.

Ο σκοπός του γράμματος σας είναι πολύ απλός: να εκφρά­σετε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη σας. Μην ανησυχείτε αν δεν τα καταφέρνετε καλά στο γράψιμο. Το γράμμα σας δεν εί­ναι ένας διαγωνισμός μυαλού αλλά ένα δώρο καρδιάς. Εάν δεν μπορείτε να σκεφτείτε τι να γράψετε, αρχίστε με μικρές προτάσεις σαν την παρακάτω: «Αγαπητή Γιασμίν, ξύπνησα σή­μερα το πρωί και σκεφτόμουν πόσο τυχερός είμαι που έχω αν­θρώπους σαν κι εσένα στη ζωή μου. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που είσαι φίλη μου. Νιώθω πραγματικά ευλογημένος και σου εύχομαι κάθε χαρά και ευτυχία στη ζωή σου. Με αγάπη, Ρίτσαρντ».

Γράφοντας και στέλνοντας ένα τέτοιο γράμμα, όχι μόνο θα εστιάσετε την προσοχή σας στα καλά της ζωής σας, αλλά και το πρόσωπο που θα το λάβει, το πιθανότερο, θα νιώσει εξαιρετι­κά συγκινημένο και γεμάτο ευγνωμοσύνη. Πολύ συχνά αυτή η απλή κίνηση ξεκινάει μια ολόκληρη ακολουθία πράξεων αγά­πης και ίσως ο παραλήπτης του γράμματος σας να αποφασίσει να κάνει κι αυτός το ίδιο σε κάποιον άλλο ή ίσως να αρχίσει να φέρεται και να νιώθει περισσότερη αγάπη για τους συνανθρώ­πους του. Γράψτε αυτή τη βδομάδα κιόλας το πρώτο σας γράμ­μα. Βάζω στοίχημα πως θα μείνετε πολύ ευχαριστημένος που το κάνατε.

21. Φανταστείτε την ίδια σας την κηδεία

Αυτή η στρατηγική είναι λίγο τρομακτική για κάποι­ους, αλλά γενικά είναι πολύ αποτελεσματική γιατί μας υπενθυ­μίζει τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή μας.

Όταν κοιτάμε πίσω τη ζωή μας, πόσοι από μας θα μείνουν ευχαριστημένοι που την περάσαμε έχοντας συνέχεια τα νεύρα μας τεντωμένα; Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι, όταν βρίσκονται στο κρεβάτι του θανάτου και αναπολούν τη ζωή τους, εύχονται να είχαν τελείως διαφορετικές προτεραιότητες. Εκτός λίγων εξαιρέσεων, όλοι εύχονται να μη βασανίζονταν τόσο πολύ «για μικροπράγματα». Αντίθετα, θα ήθελαν να είχαν αφιερώ­σει περισσότερο χρόνο σε ανθρώπους και δραστηριότητες που αγαπούσαν και λιγότερο με το να σκέφτονται πλευρές της ζω­ής που, αν εξεταστούν πιο προσεκτικά, δεν έχουν πραγματικά καμία σημασία. Με το να φανταστείτε την ίδια σας την κηδεία έχετε την ευκαιρία να ανατρέξετε σε όλη σας τη ζωή, ενώ πα­ράλληλα είστε ακόμα σε θέση να κάνετε μερικές σημαντικές αλλαγές.

Το να σκεφτείτε το θάνατο σας και κατ' επέκταση την ίδια σας τη ζωή, αν και μπορεί να είναι λίγο τρομακτικό ή οδυνηρό, στην πραγματικότητα είναι μια πολύ καλή ιδέα. Θα σας υπεν­θυμίσει το είδος του ανθρώπου που επιθυμείτε να είστε και τις προτεραιότητες που θεωρείτε πιο σημαντικές για σας. Αν λοι­πόν είστε σαν κι εμένα, κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει το πιθανό­τερο σαν ξυπνητήρι και θα αποτελέσει μια εξαιρετική πηγή σημαντικών αλλαγών στη ζωή σας.

Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".

Σχετικές αναρτήσεις:

- Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - λίστα με όλες τις αναρτήσεις