Οι γονείς επιδιώκουν το καλύτερο για τα παιδιά τους κι αυτό εκδηλώνεται σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Πολλές φορές ωστόσο, γίνονται υπέρ-προστατευτικοί με αποτέλεσμα εκείνα να ασφυκτιούν, να νιώθουν πίεση κ' μη ξέροντας πως να την εκτονώσουν αντιδρούν περίεργα & σπασμωδικά. Τότε ο γονέας στην προσπάθεια του να διαχειριστεί όλη αυτήν την κατάσταση η οποία συνήθως κορυφώνεται στην περίοδο της εφηβείας - πέφτει στο σφάλμα του περιορισμού του παιδιού του, στην στέρηση της ελευθερίας & της κριτικής του ικανότητας κ' εν κατακλείδι το μόνο που καταφέρνει είναι ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.Να θυμάστε πως ο άνθρωπος είναι μιμητικό ον , ακόμα περισσότερο το παιδί το οποίο θα ''υιοθετήσει'', θα '' αντιγράψει'' συμπεριφορές, λεξιλόγιο, συνήθειες των μεγαλυτέρων και πρώτα απ' όλων των γονέων του.
Άρα , αντί να συμβουλεύουμε μήπως είναι καλύτερα το να είμαστε προσεκτικοί στον τρόπο της ζωής μας μια κ' το βλαστάρι μας ενδόμυχα κάνει τις ίδιες πράξεις με εμάς?
Αφιερώστε χρόνο στο παιδί σας. Κάποιοι είναι υπέρμαχοι της άποψης, χρόνος ποιοτικός κ' όχι ποσοτικός , ωστόσο το παιδί μας έχει ανάγκη από μια αδιάκοπη παρουσία για να νιώσει σταθερότητα - ασφάλεια & προστασία κ' να εξελίξει τον χαρακτήρα του. Επομένως , αν κ' τα ωράρια σε συνδυασμό με τους ρυθμούς πλέον της ζωής μας έχουν γίνει ιλιγγιώδεις , προσπαθήστε να έχετε χρόνο με τα παιδί σας, να δείχνετε διαρκώς παρόντες αλλά κ' διαθέσιμοι σε οποιαδήποτε σκέψη, πρόβλημα αυτά αντιμετωπίζουν ακούγοντας τα κ' κυρίως χωρίς επικριτική διάθεση . Η άνεση που θα αποκτήσουν μαζί σας θα αποδειχθεί πολύτιμη μελλοντικά . 'Άλλωστε , αν εσείς δεν συμβουλέψετε, ακούσετε , παροτρύνετε εκείνα για κάποια πράξη τους είναι πιθανόν να βρεθεί κάποιος επιτήδειος που θα εκμεταλλευτεί μια ανάλογη κατάσταση κ' ενδεχομένως να δράσει αναλόγως.
Αυτονόητη μεν αλλά συχνά λησμονημένη, είναι επίσης ,η έννοια των αξιών κ' των αρχών που μεταδίδουμε στα παιδιά μας. Μέσα στο κυνήγι του βιοπορισμού οι γονείς προσφέρουν πολλές παροχές, ωστόσο δεν ''προλαβαίνουν'' να μεταδώσουν άυλους κώδικες όπως το τι είναι καλό & τι κακό, τι είναι ηθικό κάποια όρια πρέπει να χαρακτηρίζουν τον καθένα μας αλλά κ άλλα πολλά. Αυτό επιτυγχάνεται σταδιακά κυρίως όχι με λόγια αλλά με πράξεις καθημερινές που γίνονται καλύτερα αντιληπτές από το παιδί .Μεγαλώνοντας λοιπόν σε ένα περιβάλλον που βασιλεύει πχ η ομαδικότητα κ' η αλληλεγγύη το ''όλοι για έναν'' κ όχι το ''ο σώζον εαυτόν σωθήτω'' , γίνεται συνείδηση, βίωμα, 2η φύση των μικρών μας κ' σιγά σιγά μαθαίνουν να την αναγνωρίζουν, να την αποζητούν κ να λειτουργούν βάση αυτής.
Συνοπτικά , η διάθεση -χρόνος των γονέων, αλλά& τα σωστά πρότυπα που πηγάζουν από την συμπεριφορά ημών αποτελούν μια ασφαλή οδό για την ορθή εξέλιξη της προσωπικότητας των παιδιών μας κ' καλό θα είναι να μην την παραλείπουμε γιατί αποτελούν ουσιαστικό εφόδιο ζωής για τα αγγελούδια μας.
Κωνσταντοπούλου Κατερίνα
Κοινωνιολόγος
katiakonsta@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου