25. Χαμογελάστε σε αγνώστους, κοιτάξτε τους στα μάτια και πείτε τους γεια
Έχετε προσέξει ή σκεφτεί ποτέ πόσο αποφεύγουμε να κοιτάξουμε στα μάτια αγνώστους; Γιατί; Τι φοβόμαστε; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να ανοίξουμε την καρδιά μας σε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε;
Η αλήθεια είναι πως δε γνωρίζω τις απαντήσεις, ξέρω όμως πως στην πραγματικότητα υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ της συμπεριφοράς μας προς τους αγνώστους και του συνολικού επιπέδου της ευτυχίας μας. Με άλλα λόγια, είναι μάλλον απίθανο να ανακαλύψουμε κάποιον άνθρωπο που, ενώ περπατάει συνοφρυωμένος και με το κεφάλι σκυφτό, αποφεύγοντας το βλέμμα των συνανθρώπων του, είναι εσωτερικά ένα ήρεμο και ευτυχισμένο άτομο.
Αυτό που εννοώ, βέβαια, εδώ δεν είναι να εξωτερικεύετε περισσότερο τα συναισθήματα σας απ' το να τα κρατάτε μέσα σας, ή πως πρέπει να σπαταλάτε πολλή από την ενέργεια σας προσπαθώντας να ομορφύνετε την ημέρα των άλλων, ούτε βέβαια πως χρειάζεται να προσποιείστε τους φιλικούς. Σας προτείνω όμως πως αν θεωρείτε τους άλλους πάνω-κάτω σαν κι εσάς και τους αντιμετωπίζετε όχι μόνο με καλοσύνη και σεβασμό αλλά και τους κοιτάτε στα μάτια με χαμόγελο, πιθανότατα θα παρατηρήσετε κάποιες ευχάριστες αλλαγές πάνω σας.
Θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ακριβώς σαν κι εσάς - οι πιο πολλοί έχουν οικογένειες, ανθρώπους που αγαπούν, προβλήματα, ανησυχίες, προτιμήσεις, απέχθειες, φόβους και πάει λέγοντας. Θα παρατηρήσετε επίσης πόσο καλοί και ευγνώμονες μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι όταν κάποιος άλλος τους απλώσει πρώτος το χέρι. Όταν συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ μοιάζουμε όλοι μας, θα αρχίσετε να διακρίνετε την αθωότητα που υπάρχει μέσα στον κάθε άνθρωπο. Με άλλα λόγια, παρόλο που τις περισσότερες φορές είμαστε αγχωμένοι, οι πιο πολλοί κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αντιμετωπίσουμε τις περιστάσεις που προκύπτουν γύρω μας. Μαζί λοιπόν με τη συνειδητοποίηση της αθωότητας των ανθρώπων, προκύπτει κι ένα βαθύ συναίσθημα εσωτερικής ευτυχίας.
26. Ξεκλέψτε κάθε μέρα λίγο χρόνο για να ησυχάσετε και να απομονωθείτε
Την ώρα που ξεκινάω να γράφω αυτές τις γραμμές είναι ακριβώς 4.30 το πρωί, η πιο αγαπημένη μου ώρα της ημέρας. Έχω ακόμα τουλάχιστον μιάμιση ώρα μέχρι να ξυπνήσουν η γυναίκα και τα παιδιά μου και αρχίσει το τηλέφωνο να κουδουνίζει, τουλάχιστον μια ώρα προτού κάποιος μου ζητήσει να κάνω οτιδήποτε. Έξω έχει απόλυτη ησυχία και είμαι τελείως μόνος. Υπάρχει κάτι το αναζωογονητικό και ειρηνικό στο να είσαι μόνος και να έχεις χρόνο να σκεφτείς, να γράψεις ή απλώς να ευχαριστηθείς την ησυχία.
Είναι τώρα πάνω από δέκα χρόνια που δουλεύω πάνω στον τομέα της αντιμετώπισης του άγχους. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω γνωρίσει αρκετούς εξαιρετικούς ανθρώπους.
Δεν μπορώ όμως να σκεφτώ ούτε έναν που να πιστεύω ότι έχει κατακτήσει την εσωτερική του ηρεμία και που δεν ξεκλέβει έστω και λίγο χρόνο ησυχίας σχεδόν κάθε μέρα. Είτε είναι δέκα λεπτά διαλογισμού ή γιόγκα, είτε μια μικρή βόλτα στη φύση, είτε κλειδώνετε την πόρτα του μπάνιου και κάνετε ένα δεκάλεπτο μπάνιο, λίγος χρόνος ηρεμίας και απομόνωσης είναι σημαντικός στη ζωή σας. Όπως όταν περνάτε κάποιο χρόνο μόνος σας, σας βοηθάει να ισορροπήσετε το θόρυβο και τη σύγχυση που ενυπάρχει στο μεγαλύτερο τμήμα της ημέρας όλων μας. Προσωπικά, όταν ξεκλέβω λίγο χρόνο ησυχίας και απομόνωσης, νιώθω ότι μπορώ να αντιμετωπίσω όλη την υπόλοιπη μέρα. Και όταν δεν το κάνω, νιώθω πραγματικά τη διαφορά.
Υπάρχει μάλιστα μια μικρή τελετουργία που ακολουθώ και την έχω μοιραστεί με πολλούς φίλους. Όπως και οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ κάθε μέρα οδηγώ προς και από το γραφείο μου. Όταν γυρίζω από τη δουλειά, καθώς πλησιάζω στο δρομάκι που βγάζει στο σπίτι μου, σταματάω το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και κάθομαι. Υπάρχει εκεί ένα όμορφο σημείο όπου μπορώ να περάσω ένα-δυο λεπτά κοιτάζοντας τη θέα ή κλείνοντας τα μάτια μου και παίρνοντας βαθιές αναπνοές. Αυτό το τέχνασμα με βοηθάει να χαμηλώνω τους ρυθμούς μου και να νιώθω συγκεντρωμένος και ευγνώμων. Έχω μοιραστεί αυτή τη στρατηγική με δεκάδες ανθρώπους που παραπονούνταν πως δεν είχαν «καθόλου χρόνο για να ησυχάσουν». Πρώτα ορμούσαν στο δρομάκι του σπιτιού τους με το ραδιόφωνο να ουρλιάζει στ' αυτιά τους. Τώρα, με μια μικρή αλλαγή των πράξεων τους, μπαίνουν στα σπίτια τους πολύ πιο ήρεμοι.
27. Φανταστείτε τους ανθρώπους της ζωής σας ως νήπια και ως υπερήλικες
Αυτή την τεχνική την έμαθα πριν από είκοσι περίπου χρόνια. Έχει μεγάλη επιτυχία στην απαλλαγή από τα αισθήματα οργής που νιώθουμε για άλλους ανθρώπους.
Σκεφτείτε κάποιον που πραγματικά σας εκνευρίζει, κάποιον που σας κάνει να νιώθετε θυμωμένος. Τώρα κλείστε τα μάτια σας και προσπαθήστε να φανταστείτε αυτό το πρόσωπο ως νήπιο. Δείτε το μικρούλι προσωπάκι και τα αθώα ματάκια του. Συνειδητοποιήστε πως τα μωρά δεν μπορούν παρά να κάνουν λάθη και ο καθένας μας κάποτε ήταν μικρό παιδάκι. Τώρα γυρίστε μπροστά το ρολόι εκατό χρόνια. Δείτε αυτό το πρόσωπο σαν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που είναι στα πρόθυρα του θανάτου. Κοιτάξτε τα κουρασμένα του μάτια και το απαλό χαμόγελό του, που κρύβει μέσα του αρκετή σοφία και την παραδοχή όλων των λαθών που έχει κάνει. Συνειδητοποιήστε πως ο καθένας μας θα φτάσει, νεκρός ή ζωντανός, τα εκατό προτού περάσουν πολλές δεκαετίες.
Μπορείτε να παίξετε με αυτή την τεχνική και να τη διαφοροποιήσετε κατά πολλούς τρόπους. Σχεδόν πάντοτε προσφέρει στο χρήστη της την απαραίτητη προοπτική θέαση των καταστάσεων και συμπόνια. Αν ο στόχος μας είναι να γίνουμε πιο ήρεμοι και γεμάτοι αγάπη, είναι σίγουρο ότι δε θέλουμε να κρύβουμε μέσα μας αρνητικά συναισθήματα για τους άλλους.
Έχετε προσέξει ή σκεφτεί ποτέ πόσο αποφεύγουμε να κοιτάξουμε στα μάτια αγνώστους; Γιατί; Τι φοβόμαστε; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να ανοίξουμε την καρδιά μας σε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε;Η αλήθεια είναι πως δε γνωρίζω τις απαντήσεις, ξέρω όμως πως στην πραγματικότητα υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ της συμπεριφοράς μας προς τους αγνώστους και του συνολικού επιπέδου της ευτυχίας μας. Με άλλα λόγια, είναι μάλλον απίθανο να ανακαλύψουμε κάποιον άνθρωπο που, ενώ περπατάει συνοφρυωμένος και με το κεφάλι σκυφτό, αποφεύγοντας το βλέμμα των συνανθρώπων του, είναι εσωτερικά ένα ήρεμο και ευτυχισμένο άτομο.
Αυτό που εννοώ, βέβαια, εδώ δεν είναι να εξωτερικεύετε περισσότερο τα συναισθήματα σας απ' το να τα κρατάτε μέσα σας, ή πως πρέπει να σπαταλάτε πολλή από την ενέργεια σας προσπαθώντας να ομορφύνετε την ημέρα των άλλων, ούτε βέβαια πως χρειάζεται να προσποιείστε τους φιλικούς. Σας προτείνω όμως πως αν θεωρείτε τους άλλους πάνω-κάτω σαν κι εσάς και τους αντιμετωπίζετε όχι μόνο με καλοσύνη και σεβασμό αλλά και τους κοιτάτε στα μάτια με χαμόγελο, πιθανότατα θα παρατηρήσετε κάποιες ευχάριστες αλλαγές πάνω σας.
Θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ακριβώς σαν κι εσάς - οι πιο πολλοί έχουν οικογένειες, ανθρώπους που αγαπούν, προβλήματα, ανησυχίες, προτιμήσεις, απέχθειες, φόβους και πάει λέγοντας. Θα παρατηρήσετε επίσης πόσο καλοί και ευγνώμονες μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι όταν κάποιος άλλος τους απλώσει πρώτος το χέρι. Όταν συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ μοιάζουμε όλοι μας, θα αρχίσετε να διακρίνετε την αθωότητα που υπάρχει μέσα στον κάθε άνθρωπο. Με άλλα λόγια, παρόλο που τις περισσότερες φορές είμαστε αγχωμένοι, οι πιο πολλοί κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αντιμετωπίσουμε τις περιστάσεις που προκύπτουν γύρω μας. Μαζί λοιπόν με τη συνειδητοποίηση της αθωότητας των ανθρώπων, προκύπτει κι ένα βαθύ συναίσθημα εσωτερικής ευτυχίας.
26. Ξεκλέψτε κάθε μέρα λίγο χρόνο για να ησυχάσετε και να απομονωθείτε
Την ώρα που ξεκινάω να γράφω αυτές τις γραμμές είναι ακριβώς 4.30 το πρωί, η πιο αγαπημένη μου ώρα της ημέρας. Έχω ακόμα τουλάχιστον μιάμιση ώρα μέχρι να ξυπνήσουν η γυναίκα και τα παιδιά μου και αρχίσει το τηλέφωνο να κουδουνίζει, τουλάχιστον μια ώρα προτού κάποιος μου ζητήσει να κάνω οτιδήποτε. Έξω έχει απόλυτη ησυχία και είμαι τελείως μόνος. Υπάρχει κάτι το αναζωογονητικό και ειρηνικό στο να είσαι μόνος και να έχεις χρόνο να σκεφτείς, να γράψεις ή απλώς να ευχαριστηθείς την ησυχία.
Είναι τώρα πάνω από δέκα χρόνια που δουλεύω πάνω στον τομέα της αντιμετώπισης του άγχους. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχω γνωρίσει αρκετούς εξαιρετικούς ανθρώπους.Δεν μπορώ όμως να σκεφτώ ούτε έναν που να πιστεύω ότι έχει κατακτήσει την εσωτερική του ηρεμία και που δεν ξεκλέβει έστω και λίγο χρόνο ησυχίας σχεδόν κάθε μέρα. Είτε είναι δέκα λεπτά διαλογισμού ή γιόγκα, είτε μια μικρή βόλτα στη φύση, είτε κλειδώνετε την πόρτα του μπάνιου και κάνετε ένα δεκάλεπτο μπάνιο, λίγος χρόνος ηρεμίας και απομόνωσης είναι σημαντικός στη ζωή σας. Όπως όταν περνάτε κάποιο χρόνο μόνος σας, σας βοηθάει να ισορροπήσετε το θόρυβο και τη σύγχυση που ενυπάρχει στο μεγαλύτερο τμήμα της ημέρας όλων μας. Προσωπικά, όταν ξεκλέβω λίγο χρόνο ησυχίας και απομόνωσης, νιώθω ότι μπορώ να αντιμετωπίσω όλη την υπόλοιπη μέρα. Και όταν δεν το κάνω, νιώθω πραγματικά τη διαφορά.
Υπάρχει μάλιστα μια μικρή τελετουργία που ακολουθώ και την έχω μοιραστεί με πολλούς φίλους. Όπως και οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ κάθε μέρα οδηγώ προς και από το γραφείο μου. Όταν γυρίζω από τη δουλειά, καθώς πλησιάζω στο δρομάκι που βγάζει στο σπίτι μου, σταματάω το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και κάθομαι. Υπάρχει εκεί ένα όμορφο σημείο όπου μπορώ να περάσω ένα-δυο λεπτά κοιτάζοντας τη θέα ή κλείνοντας τα μάτια μου και παίρνοντας βαθιές αναπνοές. Αυτό το τέχνασμα με βοηθάει να χαμηλώνω τους ρυθμούς μου και να νιώθω συγκεντρωμένος και ευγνώμων. Έχω μοιραστεί αυτή τη στρατηγική με δεκάδες ανθρώπους που παραπονούνταν πως δεν είχαν «καθόλου χρόνο για να ησυχάσουν». Πρώτα ορμούσαν στο δρομάκι του σπιτιού τους με το ραδιόφωνο να ουρλιάζει στ' αυτιά τους. Τώρα, με μια μικρή αλλαγή των πράξεων τους, μπαίνουν στα σπίτια τους πολύ πιο ήρεμοι.
27. Φανταστείτε τους ανθρώπους της ζωής σας ως νήπια και ως υπερήλικες
Αυτή την τεχνική την έμαθα πριν από είκοσι περίπου χρόνια. Έχει μεγάλη επιτυχία στην απαλλαγή από τα αισθήματα οργής που νιώθουμε για άλλους ανθρώπους.
Σκεφτείτε κάποιον που πραγματικά σας εκνευρίζει, κάποιον που σας κάνει να νιώθετε θυμωμένος. Τώρα κλείστε τα μάτια σας και προσπαθήστε να φανταστείτε αυτό το πρόσωπο ως νήπιο. Δείτε το μικρούλι προσωπάκι και τα αθώα ματάκια του. Συνειδητοποιήστε πως τα μωρά δεν μπορούν παρά να κάνουν λάθη και ο καθένας μας κάποτε ήταν μικρό παιδάκι. Τώρα γυρίστε μπροστά το ρολόι εκατό χρόνια. Δείτε αυτό το πρόσωπο σαν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που είναι στα πρόθυρα του θανάτου. Κοιτάξτε τα κουρασμένα του μάτια και το απαλό χαμόγελό του, που κρύβει μέσα του αρκετή σοφία και την παραδοχή όλων των λαθών που έχει κάνει. Συνειδητοποιήστε πως ο καθένας μας θα φτάσει, νεκρός ή ζωντανός, τα εκατό προτού περάσουν πολλές δεκαετίες.Μπορείτε να παίξετε με αυτή την τεχνική και να τη διαφοροποιήσετε κατά πολλούς τρόπους. Σχεδόν πάντοτε προσφέρει στο χρήστη της την απαραίτητη προοπτική θέαση των καταστάσεων και συμπόνια. Αν ο στόχος μας είναι να γίνουμε πιο ήρεμοι και γεμάτοι αγάπη, είναι σίγουρο ότι δε θέλουμε να κρύβουμε μέσα μας αρνητικά συναισθήματα για τους άλλους.
Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".
Σχετικές αναρτήσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου