Φέτος πήγα στην πρώτη. Του Δημοτικού.
(δια χειρός θείου Πάνου)
Φέτος πήγα στην πρώτη· του Δημοτικού. Σήμερα είναι πρώτη· του Οκτώβρη. Ακόμα είμαι μόνος μου και κανείς δεν με βοηθάει. Όλοι μου οι φίλοι πήγανε σε άλλη πρώτη. Μονάχα εγώ πήγα σε αυτήν την πρώτη που είναι στο σχολείο δεξιά από το σπίτι μου. Ο Βασίλης, ο Γιώργος, ο Δήμος, η Μυρτώ και η δίδυμη αδελφή της, ο Νίκολας με τα πεταχτά αυτιά και η Άννα η ψηλή, όλοι πήγαν στην πρώτη που είναι στο σχολείο μετά την πλατεία.
Στο διάλειμμα όταν κατεβαίνω στην αυλή μαρτύριο. Είναι ένα σωρό παιδιά που τρέχουν και φωνάζουν και παίζουν και τσακώνονται και βρέχονται στις βρύσες και κλωτσιούνται στην ουρά στο κυλικείο, όμως εμένα κάνουν ότι δεν με αναγνωρίζουν και κανείς δεν με κλωτσάει. Μόνο η δασκάλα και η κυρούλα στο κυλικείο ξέρουν το όνομά μου. Όλοι οι άλλοι όταν μιλάνε για μένα λένε: «Αυτός».
Φέτος πήγα στην πρώτη. Μία πρώτη ξένη. Θέλω να πάω στην άλλη πρώτη, που είναι η δικιά μου, εκεί που έχουν πάει οι φίλοι μου. Ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί ο υπουργός είναι πιο δυνατός από αυτόν και διέταξε, λέει, να πάω εγώ στην ξένη πρώτη. Το μόνο που μου λέει είναι να κάνω υπομονή και όλα θα πάνε καλύτερα και θα κάνω νέους φίλους και θα μου αρέσει.
Σήμερα είναι πρώτη· του Οκτώβρη. Κι εγώ κάθομαι ακουμπισμένος στον τοίχο του κυλικείου και μασουλάω το κουλούρι μου. Είναι ζεστό και έχει πολύ σουσάμι που μου αρέσει. Βλέπω τα παιδιά να περνάνε μπροστά μου και νομίζω ότι είμαι σε σινεμά και εγώ είμαι έξω από την ταινία. Όλοι οι άλλοι είναι μέσα στην ταινία και για αυτό δεν μπορώ να πιάσω παρέα μαζί τους. Χριστούλη μου, σε παρακαλώ, κάνε κάτι να με βάλεις και εμένα μέσα στην ταινία γιατί νιώθω μόνος μου και κανείς δεν με βοηθάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου