Οι γονείς και η ψυχική ανθεκτικότητα

Reblogged from: 
http://mcsotos.wordpress.com/
από μία ανάρτηση του Ευάγγελου Ιντζίδη στο facebook.

Οι γονείς και η ψυχική ανθεκτικότητα. Στιχομυθία προς αποφυγή:

- Πώς πέρασες σήμερα στο σχολείο;
- Ο Γιάννης συνέχεια με πειράζει…στην αυλή παίζαμε και με χτύπησε.
- Σε χτύπησε; Κι εσύ τι έκανες; Γιατί δεν του έδωσες και εσύ μία. Μην στενοχωριέσαι θα πιάσω τη μαμά του και τον ίδιο και θα τους μαλώσω.


ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ;

(1) το παιδί θέλει όχι να του πείτε τη λύση. θέλει πρώτα να το ακούσετε.
(2) δώσατε χρόνο στο παιδί σας να σκεφτεί (2.1) πώς νιώθει για αυτό που του συμβαίνει και να το εκφράσει; ΄Οχι. (2.2.) δώσατε χρόνο στο παιδί σας να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει για να λύσει αυτό το πρόβλημα; ΄Οχι. (2.3.) δώσατε χρόνο στο παιδί σας να ζητήσει μια συγκεκριμένη βοήθεια από εσάς πάνω σε μια στρατηγική που ασύνειδα έχει για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα; ΄Οχι.

Δείτε το ίδιο παιδί ως ενήλικα τώρα.

(1) δεν έχει την ικανότητα επίλυσης προβλήματος. (2) γίνεται επιθετικός ή επιθετική ή υστερικός/ή (από άγχος) με το που προκύπτει ένα πρόβλημα. (3) δεν ξέρει όταν προκύπτει ένα πρόβλημα πώς να αξιοποιήσει προς όφελός του τις δομές μιας κοινωνικής οργάνωσης. δηλαδή που απευθυνόμαστε και πώς για να επιλύσουμε ένα οποιοδήποτε πρόβλημά μας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ

- Πώς πέρασες σήμερα στο σχολείο;
- Ο Γιάννης συνέχεια με πειράζει…στην αυλή παίζαμε και με χτύπησε.
- Πώς νιώθεις για αυτό;
- Είμαι θυμωμένος/η…(ή και ό,τι άλλο μας πει)
- Θέλεις το απόγευμα που θα έχεις τελειώσει και τα μαθήματά σου να μου πεις τι σκέφτεσαι να κάνεις; Θα το σκεφτώ κι εγώ και σίγουρα θα βρούμε μία λύση.

Το παιδί θα ενθαρρυνθεί να σκεφτεί λύσεις. μπορούμε να συζητήσουμε καλύτερα ποιες είναι οι περισσότερο ενδεδειγμένες σε μια δημοκρατική αγωγή του. Και μπορούμε να του υποσχεθούμε πως θα είμαστε εκεί όταν θα το συζητήσει /αναφέρει μόνο του στο δάσκαλό του (για την πρωτοσχολική ηλικία κυρίως, αλλιώς το ρωτάμε να δούμε αν το ανέφερε την επόμενη μέρα το μεσημέρι ή το συζητάμε με το δάσκαλό του και όχι μπροστά του).

ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΜΗ ΣΥΖΗΤΑΤΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΘΕΣΜΟ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ; ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΩΣ ΤΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ;