Reblogged from: http://www.boro.gr/
Τι νιώθουν τα παιδιά όταν τσακώνονται οι γονείς τους; Ανασφάλεια; Φόβο; Τι είναι η οιδιποδιακή φάση; Και πώς αυτή καλλιεργείται μέσα από την καλή ή κακή σχέση των γονιών;Και όταν οι γονείς αποφασίζουν να χωρίσουν; Τι πρέπει να πουν στο παιδί; Ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να αποδεχτεί το παιδί έναν χωρισμό;
Ο Ψυχίατρος- Νευρολόγος, Ματθαίος Γιωσαφάτ, απαντά σε ερωτήματα γονέων.
-Τι έχει αλλάξει σήμερα στην ελληνική οικογένεια; Και ποιο μοντέλο είναι είναι το ιδεατό για εσάς;
Τώρα η οικογένεια η μοντέρνα, έχει άλλα προβλήματα και καλά και κακά. Που οδηγείται η σημερινή οικογένεια. Είναι πολλά πράγματα που έχουν αλλάξει, από την τηλεόραση, που είναι η δεύτερη μητέρα των παιδιών σήμερα, μέχρι το ότι η γυναίκα δουλεύει είναι και αυτό ένα βασικό πρόβλημα στην σημερινή οικογένεια. Με ρωτάνε πολλές φορές αν η κρίση έχει κάνει καλό ή κακό. Η κρίση κάνει καλό στις καλές οικογένειες και κάνει κακό στις κακές οικογένειες. Δηλαδή, ένα ζευγάρι που έχει μια καλή σχέση, αγαπιούνται μεταξύ τους έχουν μια καλή σχέση με τα παιδιά τους, η κρίση τους φέρνει πιο κοντά. Εάν στο ζευγάρι δεν αποδέχεται ο ένας τον άλλο, είναι λίγο πιο ανώριμοι, και ο ένας φορτώνει τις ευθύνες ο ένας στον άλλο όπως εξάλλου, γίνεται συνήθως και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία, τότε υπάρχουν προβλήματα. Στριμώχνονται για τα λεφτά και τα βάζει ο ένας με τον άλλο. Στις οικογένειες που είναι πιο ανώριμες και λιγότερο δεμένες, έχουμε παραπάνω διαζύγια, μεγαλύτερη κατάθλιψη, θυμό.
-Σε έναν χωρισμό των γονιών, ποια ηλικία θεωρείται πιο ευάλωτη για τα παιδιά;
Όλοι οι γονείς που έρχονται για διαζύγια, αυτό με ρωτάνε. Ασφαλώς, η καλύτερη ηλικία είναι μεταξύ των 6 – 7 με 12. Όταν το παιδί είναι στην λανθάνουσα ηλικία είναι όταν το παιδί είναι στο σχολείο έχει πιο απωθημένα τα ερωτικά του αισθήματα, είναι πιο μαλακά τότε τα παιδιά. Η δύσκολη ηλικία είναι από 3 μέχρι 6 που είναι στην οιδιποδιακή φάση. Το κορίτσι ας πούμε, είναι ερωτευμένο με τον μπαμπά του και ξαφνικά ο μπαμπάς του εξαφανίζεται. Το κορίτσι τότε νομίζει πως δεν είναι καλό παιδί,, πως δεν το ήθελε ο γονιός του…
-Πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδιά για το διαζύγιο;
Αυτό που λέω πάντα στα ζευγάρια είναι: «Να πείτε περίπου 100 φορές, ότι χωρίζουμε επειδή δεν ταιριάζουμε, όπως εσύ μπορεί να μην ταιριάζεις με τη φιλενάδα σου αλλά δε φταις. Εμείς σε αγαπάμε και εμείς θα είμαστε οι γονείς σου για την υπόλοιπη ζωή σου. Χωρίζουμε αλλά δεν φταις εσύ». Όλα τα παιδάκια που συναντώ, μου λένε «ήμουν κακό κορίτσι και ξέρετε το κακό κορίτσι δεν είναι να κάνουν και κακές πράξεις μόνο. Τα παιδάκια μπορεί να αυνανίζονται και τα αγοράκια αυνανίζονται και τα κοριτσάκια. Μπορεί να έχουν κάνει και κακές σκέψεις. «Θέλω να πεθάνει η μαμά μου για να έχω τον μπαμπά μου», για παράδειγμα. Άρα θεωρούν ότι γι’ αυτά τα κακά γι’ αυτές τις κακές σκέψεις τιμωρούνται με τον χωρισμό των γονιών.
-Πολύ συχνά, τα ζευγάρια τσακώνονται με αφορμή ή με αιτία τα παιδιά τους. Ο καθένας υποστηρίζει το δικό του δίκιο και τσακώνονται. Πώς νιώθουν τότε, τα παιδιά;
Τα παιδιά στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται πολύ συχνά, σαν μπάλα από τους γονείς, για να χτυπήσει ο ένας τον άλλο και τα παιδιά δε νιώθουν καλά. Τα παιδιά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν όπλα. Αυτό μπορεί να γίνεται και με πλάγιους τρόπους. «Μπορεί να λέει η μαμά, για παράδειγμα. Άσε τώρα, θα φύγει ο μπαμπάς, θα σου δώσω την σοκολάτα». Τα παιδιά πάντα καταλαβαίνουν την αρνητική ατμόσφαιρα στο σπίτι, όταν τσακώνονται οι γονείς. Και τα παιδιά ξέρετε, είναι επιθετικά. Ο άνθρωπος είναι επιθετικό ον οπότε καταλαβαίνουν και την επιθετικότητα. Αντιλαμβάνονται την έλλειψη αγάπης, μεταξύ των γονιών. Με το να μην κοιτάει ο ένας τον άλλο, με το να χρησιμοποιούν επιθετικό τόνο στη φωνή. Με το να αναιρεί συνέχεια ο ένας τον άλλο. Και τότε τα παιδιά μπερδεύονται. Με ρωτάνε πολλές φορές οι γονείς γιατί δεν κοιμάται το παιδί;. Ρωτάω το παιδί, γιατί δεν κοιμάσαι; Φοβάμαι λέει το παιδί. Μετά συνεχίζει, «η μαμά και ο μπαμπάς, δεν αγαπάει ο ένας τον άλλο». Και σας μιλώ για παιδιά 2 ετών... Καταλαβαίνουν δηλαδή την ατμόσφαιρα του σπιτιού.
-Τα παιδιά δεν νιώθουν ασφαλή δηλαδή;
Είναι μπερδεμένα. Γιατί τα παιδιά χρειάζονται και τον μπαμπά και την μαμά. Δεν ξέρουν ποιανού το μέρος να πάρουν. Άλλα παιδιά δεν ακούν! Είχαν φέρει ένα παιδάκι μια φορά που έκλεινε τα αυτιά του συνέχεια. Μετά όταν τον είδα και κουβεντιάζαμε λίγο μου λέει δεν θέλω να ακούω την μαμά και τον μπαμπά.
-Μιλήσατε για την Οιδιποδιακή φάση, είναι καλό για την ωριμότητα και την προσωπικότητα του παιδιού να την περάσει ομαλά. Τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς;
Εάν το παιδί έχει πάρει αγάπη από την μάνα του στην αρχή, μαθαίνει να εγκαταλείπει τις οιδιποδιακές επιθυμίες του. Τι σημαίνει αυτό. Τα αγοράκια λένε ας πούμε. «Θέλω να παντρευτώ, με τη μαμά. Για να έχω δική μου τη μαμά θα πρέπει να σκοτώσω τον πατέρα μου. Αυτή είναι η ουσία του οιδιποδιακού. Ο Οιδίπους σκότωσε τον πατέρα του και παντρεύτηκε την μάνα του. Η Ηλέκτρα καθάρισε την μάνα της. Και αυτή την ουσία τη συναντούμε σε όλες τις μυθολογίες σε όλους τους κόσμους, σε όλα τα έργα, σε όλους τους συγγραφείς, Τολστόι, Άννα Καρένινα… Πως μπορεί να τα αποφύγει αυτά κανείς. Η καλή σχέση με τους γονείς είναι η λύση. Άμα το παιδί έχει πάρει μια καλή σχέση με τον πατέρα του είναι δύσκολο να κάνει κακές σκέψεις γι΄αυτόν. Γιατί τον αγαπάει. Το ίδιο συμβαίνει και με το κορίτσι.
Από εκεί και πέρα το οιδιποδιακό, δημιουργείται από τους γονείς .
Όταν το ζευγάρι τα πάει καλά, η φάση η οιδιποδιακή ξεπερνιέται. Και το παιδί λέει «θα βρω και εγώ μια γυναίκα σαν την μαμά να την παντρευτώ. Αυτή ανήκει στον μπαμπά που τον αγαπάει και την αγαπάει».Το παιδί, το αγόρι καταλαβαίνει όταν η μαμά δεν αγαπάει τον μπαμπά. Και τότε σκέφτεται, «εδώ έχω ελπίδες». Η μαμά μπορεί να το εκμαυλίζει με διάφορους τρόπους. Η μαμά μπορεί να λέει, «εσένα αγαπώ και όχι αυτόν τον άγριο τον τύπο. Είναι μπαμπάς σου βέβαια αλλά… αλλά εσύ είσαι η καρδιά, της καρδιάς μου τον παίρνει αγκαλίτσα, τον κρατάει αγκαλίτσα και στο κρεβάτι , τον αφήνει να πιάνει τα στήθια της… μέχρι, ενός έτους επιτρέπεται να πιάνεις τα στήθια της μαμάς σου! Υπάρχουν ενδοσεξουαλικά αισθήματα στα ζώα. Πολύ παλιά επιτρεπόταν ακόμα και η αιμομιξία. Τώρα βέβαια, δεν επιτρέπεται. Ο πολιτισμός αναπτύχθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ο άνθρωπος μαθαίνει από τα 2 του χρόνια πώς να τα περιορίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου