22. Επαναλάβετε στον εαυτό σας: «Η ζωή δεν είναι κατάσταση επείγοντος»
Κατά κάποιο τρόπο αυτή η στρατηγική συνοψίζει το βασικό μήνυμα αυτού του βιβλίου. Αν και πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο, η αλήθεια είναι πως η ζωή δεν είναι μια κατάσταση επείγοντος.
Όλα αυτά τα χρόνια είχα εκατοντάδες πελάτες που παραμελούσαν τις οικογένειές τους και τα ίδια τους τα όνειρα, λόγω της τάσης τους να πιστεύουν πως η ζωή είναι μια κατάσταση επείγοντος. Δικαιολογούσαν, μάλιστα, αυτή τη νευρωτική πίστη τους υποστηρίζοντας πως αν δε δουλεύουν ογδόντα ώρες την εβδομάδα, δε θα προλάβουν όλα όσα έχουν να κάνουν. Εγώ όμως τους θυμίζω πως όταν πεθάνουν, το «εσωτερικό τους καλάθι» δε θα είναι άδειο!
Μια πελάτισσα μου, που είναι νοικοκυρά και μητέρα τριών παιδιών, μου είπε πρόσφατα: «Δεν τα καταφέρνω με τίποτα να καθαρίσω το σπίτι όπως θέλω, προτού φύγουν όλοι το πρωί». Ήταν μάλιστα τόσο ταραγμένη από την ανικανότητα της να είναι τέλεια, που ο προσωπικός της γιατρός της έδωσε ηρεμιστικά. Αυτή η γυναίκα ενεργούσε (και ένιωθε) σαν να είχε ένα πιστόλι στον κρόταφο και αυτός που την απειλούσε απαιτούσε κάθε πιάτο να είναι στη θέση του και κάθε πετσέτα διπλωμένη, αλλιώς... Η κρυφή υπόθεση είναι πάλι πως εδώ αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση επείγοντος. Η αλήθεια όμως ήταν πως η ίδια δημιουργούσε την ένταση μέσα στην οποία ζούσε.
Δεν έχω συναντήσει ποτέ μου έστω κι έναν άνθρωπο (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) που δεν έχει μετατρέψει ασήμαντα πράγματα σε καταστάσεις επείγοντος. Παίρνουμε τόσο πολύ στα σοβαρά τους ίδιους μας τους στόχους, που ξεχνάμε να διασκεδάζουμε στη διαδρομή και να επιτρέπουμε και λίγη τεμπελιά στον εαυτό μας. Παίρνουμε κάποιες μικροπροτιμήσεις μας και τις μετατρέπουμε σε προϋποθέσεις απαραίτητες για την ευτυχία μας ή, ακόμα χειρότερα, τιμωρούμε τον εαυτό μας επειδή δεν καταφέρνουμε να αντεπεξέλθουμε σε προθεσμίες που οι ίδιοι έχουμε θέσει. Το πρώτο βήμα για να γίνετε ένα πιο ήρεμο άτομο είναι να είστε αρκετά ταπεινοί ώστε να παραδεχτείτε πως, στις περισσότερες περιπτώσεις, εσείς οι ίδιοι δημιουργείτε τις καταστάσεις επείγοντος. Η ζωή συνήθως συνεχίζει να τραβάει το δρόμο της, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με τα σχέδια μας. Είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε και να επαναλαμβάνετε συνέχεια την πρόταση: «Η ζωή δεν είναι κατάσταση επείγοντος».
23. Πειραματιστείτε με το πίσω μέρος του μυαλού σας
Το πίσω μέρος του μυαλού σας είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να θυμηθείτε ή για να συνειδητοποιήσετε κάτι. Είναι ένας σχεδόν ξεκούραστος και αποτελεσματικός τρόπος για να χρησιμοποιείτε το μυαλό σας, αντί να αρχίζετε να αισθάνεστε αγχωμένοι για κάποιο θέμα. Έτσι, επιτρέπετε στο μυαλό σας να λύσει κάποιο πρόβλημα, ενώ εσείς εκείνη τη στιγμή είστε απασχολημένοι με κάτι άλλο.
Το πίσω μέρος του μυαλού σας λειτουργεί όπως ακριβώς και το μάτι της ηλεκτρικής σας κουζίνας. Ενώ εσείς διατηρείτε τη φωτιά στη χαμηλή θερμοκρασία, η διαδικασία του μαγειρέματος αναμειγνύει και σιγοβράζει τα υλικά, μετατρέποντας τα σ' ένα υπέροχο φαγητό. Ο τρόπος που φτιάξατε το συγκεκριμένο φαγητό ήταν να ρίξετε στην κατσαρόλα όλα τα υλικά, να τα ανακατέψετε και να τα αφήσετε στην ησυχία τους. Πολύ συχνά, όσο λιγότερο ανακατεύεστε, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα.
Κατά τον ίδιο περίπου τρόπο, μπορούμε να λύσουμε πολλά προβλήματα της ζωής (σοβαρά και μη), αν δώσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας μια λίστα προβλημάτων, γεγονότων και πιθανών λύσεων. Και έτσι ακριβώς όπως φτιάχνουμε μια σούπα ή μια σάλτσα, έτσι και οι σκέψεις και οι ιδέες που δώσαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να αφεθούν ήσυχες για να σιγοβράσουν.
Είτε λοιπόν παλεύετε να λύσετε κάποιο πρόβλημα, είτε προσπαθείτε να θυμηθείτε το όνομα κάποιου, το πίσω μέρος του μυαλού σας είναι πάντα πρόθυμο να σας βοηθήσει. Θέτει σε ενέργεια τον πιο ήρεμο και ίσως πιο έξυπνο τρόπο σκέψης που διαθέτουμε, προκειμένου να επιλύσει θέματα για τα οποία δεν έχουμε άμεση απάντηση. Το πίσω μέρος του μυαλού σας δεν είναι ένας τρόπος για να ξεφύγετε από τα προβλήματα ή να τα αρνηθείτε, με άλλα λόγια δηλαδή δε βάζετε το φαγητό στη φωτιά και μετά κλείνετε το μάτι της κουζίνας. Αντίθετα, εκείνο που θέλετε είναι να διατηρήσετε ήρεμα το πρόβλημα στο μυαλό σας χωρίς να το αναλύετε συνειδητά. Αυτή η απλή τεχνική θα σας βοηθήσει να λύσετε πολλά προβλήματα και θα μειώσει σε μεγάλο βαθμό το στρες στη ζωή σας.
24. Διαθέστε ένα λεπτό κάθε μέρα ψάχνοντας να βρείτε κάποιον να ευχαριστήσετε
Αυτή η απλή στρατηγική, που Θα σας πάρει μόνο λίγα λεπτά, είναι εδώ και πολύ καιρό μια από τις πιο σημαντικές συνήθειες που έχω αποκτήσει. Προσπαθώ πάντοτε να ξεκινήσω τη μέρα μου ψάχνοντας να βρω κάποιον να ευχαριστήσω. Για μένα ευγνωμοσύνη και εσωτερική γαλήνη είναι δυο πράγματα αλληλένδετα. Όσο πιο αληθινά ευγνώμων νιώθω για το δώρο της ζωής μου, τόσο πιο ήρεμος νιώθω μέσα μου. Οπότε η ευγνωμοσύνη αξίζει λίγη εξάσκηση.
Αν μου μοιάζετε έστω και λίγο, πιθανότατα θα έχετε στη ζωή σας αρκετούς ανθρώπους για τους οποίους νιώθετε ευγνωμοσύνη: φίλους, συγγενείς, κάποιους από το παρελθόν σας, δασκάλους, γκουρού, συναδέλφους σας στη δουλειά, κάποιον που σας βοήθησε κάποτε και αμέτρητους άλλους. Ίσως ακόμα να θέλετε να ευχαριστήσετε κάποια ανώτερη δύναμη για το δώρο της ίδιας της ζωής ή για την ομορφιά της φύσης.
Και ενώ σκέφτεστε κάποιους ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε ευγνώμονες, θυμηθείτε πως κάτι τέτοιο μπορεί να το αξίζει ο καθένας - κάποιος που σας άφησε χώρο για να μπείτε στο δρόμο, κάποιος που σας κράτησε μια πόρτα ανοιχτή ή ένας γιατρός που σας έσωσε τη ζωή. Το θέμα εδώ είναι να εστιάσετε την προσοχή σας στην ευγνωμοσύνη, και κατά προτίμηση μάλιστα αυτό να το κάνετε πρωί πρωί.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω καταλάβει πως είναι εύκολο να αφήσω το μυαλό μου να γλιστρήσει σε διάφορες μορφές αρνητικότητας. Όταν μου συμβαίνει αυτό, το πρώτο πράγμα που χάνω είναι η αίσθηση της ευγνωμοσύνης. Αρχίζω να θεωρώ τους ανθρώπους της ζωής μου ως κάτι δεδομένο, ενώ την αγάπη που νιώθω συχνά την αντικαθιστά η απόρριψη και η στενοχώρια. Αυτό που μου θυμίζει να κάνω η συγκεκριμένη άσκηση είναι να επικεντρώνομαι στα καλά της ζωής μου. Και καθώς σκέφτομαι κάποιο πρόσωπο για το οποίο είμαι ευγνώμων, κάποιο άλλο ξεπηδάει πάντοτε μέσα απ' το μυαλό μου και μετά άλλο και άλλο. Πολύ σύντομα φτάνω να σκέφτομαι άλλα πράγματα για τα οποία νιώθω ευγνωμοσύνη - την υγεία μου, τα παιδιά μου, το σπίτι μου, την καριέρα μου, τους αναγνώστες των βιβλίων μου, την ελευθερία μου και πάει λέγοντας.
Μπορεί η πρόταση μου να σας φαίνεται υπερβολικά απλοϊκή, όμως πράγματι δουλεύει! Αν το πρωί ξυπνήσετε έχοντας στο μυαλό σας την ευγνωμοσύνη, είναι πολύ δύσκολο, για την ακρίβεια σχεδόν αδύνατο, να αισθανθείτε κάτι άλλο εκτός από εσωτερική γαλήνη.
Μια πελάτισσα μου, που είναι νοικοκυρά και μητέρα τριών παιδιών, μου είπε πρόσφατα: «Δεν τα καταφέρνω με τίποτα να καθαρίσω το σπίτι όπως θέλω, προτού φύγουν όλοι το πρωί». Ήταν μάλιστα τόσο ταραγμένη από την ανικανότητα της να είναι τέλεια, που ο προσωπικός της γιατρός της έδωσε ηρεμιστικά. Αυτή η γυναίκα ενεργούσε (και ένιωθε) σαν να είχε ένα πιστόλι στον κρόταφο και αυτός που την απειλούσε απαιτούσε κάθε πιάτο να είναι στη θέση του και κάθε πετσέτα διπλωμένη, αλλιώς... Η κρυφή υπόθεση είναι πάλι πως εδώ αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση επείγοντος. Η αλήθεια όμως ήταν πως η ίδια δημιουργούσε την ένταση μέσα στην οποία ζούσε.
Δεν έχω συναντήσει ποτέ μου έστω κι έναν άνθρωπο (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) που δεν έχει μετατρέψει ασήμαντα πράγματα σε καταστάσεις επείγοντος. Παίρνουμε τόσο πολύ στα σοβαρά τους ίδιους μας τους στόχους, που ξεχνάμε να διασκεδάζουμε στη διαδρομή και να επιτρέπουμε και λίγη τεμπελιά στον εαυτό μας. Παίρνουμε κάποιες μικροπροτιμήσεις μας και τις μετατρέπουμε σε προϋποθέσεις απαραίτητες για την ευτυχία μας ή, ακόμα χειρότερα, τιμωρούμε τον εαυτό μας επειδή δεν καταφέρνουμε να αντεπεξέλθουμε σε προθεσμίες που οι ίδιοι έχουμε θέσει. Το πρώτο βήμα για να γίνετε ένα πιο ήρεμο άτομο είναι να είστε αρκετά ταπεινοί ώστε να παραδεχτείτε πως, στις περισσότερες περιπτώσεις, εσείς οι ίδιοι δημιουργείτε τις καταστάσεις επείγοντος. Η ζωή συνήθως συνεχίζει να τραβάει το δρόμο της, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με τα σχέδια μας. Είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε και να επαναλαμβάνετε συνέχεια την πρόταση: «Η ζωή δεν είναι κατάσταση επείγοντος».
23. Πειραματιστείτε με το πίσω μέρος του μυαλού σας
Το πίσω μέρος του μυαλού σας είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να θυμηθείτε ή για να συνειδητοποιήσετε κάτι. Είναι ένας σχεδόν ξεκούραστος και αποτελεσματικός τρόπος για να χρησιμοποιείτε το μυαλό σας, αντί να αρχίζετε να αισθάνεστε αγχωμένοι για κάποιο θέμα. Έτσι, επιτρέπετε στο μυαλό σας να λύσει κάποιο πρόβλημα, ενώ εσείς εκείνη τη στιγμή είστε απασχολημένοι με κάτι άλλο.Το πίσω μέρος του μυαλού σας λειτουργεί όπως ακριβώς και το μάτι της ηλεκτρικής σας κουζίνας. Ενώ εσείς διατηρείτε τη φωτιά στη χαμηλή θερμοκρασία, η διαδικασία του μαγειρέματος αναμειγνύει και σιγοβράζει τα υλικά, μετατρέποντας τα σ' ένα υπέροχο φαγητό. Ο τρόπος που φτιάξατε το συγκεκριμένο φαγητό ήταν να ρίξετε στην κατσαρόλα όλα τα υλικά, να τα ανακατέψετε και να τα αφήσετε στην ησυχία τους. Πολύ συχνά, όσο λιγότερο ανακατεύεστε, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα.
Κατά τον ίδιο περίπου τρόπο, μπορούμε να λύσουμε πολλά προβλήματα της ζωής (σοβαρά και μη), αν δώσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας μια λίστα προβλημάτων, γεγονότων και πιθανών λύσεων. Και έτσι ακριβώς όπως φτιάχνουμε μια σούπα ή μια σάλτσα, έτσι και οι σκέψεις και οι ιδέες που δώσαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να αφεθούν ήσυχες για να σιγοβράσουν.
Είτε λοιπόν παλεύετε να λύσετε κάποιο πρόβλημα, είτε προσπαθείτε να θυμηθείτε το όνομα κάποιου, το πίσω μέρος του μυαλού σας είναι πάντα πρόθυμο να σας βοηθήσει. Θέτει σε ενέργεια τον πιο ήρεμο και ίσως πιο έξυπνο τρόπο σκέψης που διαθέτουμε, προκειμένου να επιλύσει θέματα για τα οποία δεν έχουμε άμεση απάντηση. Το πίσω μέρος του μυαλού σας δεν είναι ένας τρόπος για να ξεφύγετε από τα προβλήματα ή να τα αρνηθείτε, με άλλα λόγια δηλαδή δε βάζετε το φαγητό στη φωτιά και μετά κλείνετε το μάτι της κουζίνας. Αντίθετα, εκείνο που θέλετε είναι να διατηρήσετε ήρεμα το πρόβλημα στο μυαλό σας χωρίς να το αναλύετε συνειδητά. Αυτή η απλή τεχνική θα σας βοηθήσει να λύσετε πολλά προβλήματα και θα μειώσει σε μεγάλο βαθμό το στρες στη ζωή σας.
24. Διαθέστε ένα λεπτό κάθε μέρα ψάχνοντας να βρείτε κάποιον να ευχαριστήσετε
Αυτή η απλή στρατηγική, που Θα σας πάρει μόνο λίγα λεπτά, είναι εδώ και πολύ καιρό μια από τις πιο σημαντικές συνήθειες που έχω αποκτήσει. Προσπαθώ πάντοτε να ξεκινήσω τη μέρα μου ψάχνοντας να βρω κάποιον να ευχαριστήσω. Για μένα ευγνωμοσύνη και εσωτερική γαλήνη είναι δυο πράγματα αλληλένδετα. Όσο πιο αληθινά ευγνώμων νιώθω για το δώρο της ζωής μου, τόσο πιο ήρεμος νιώθω μέσα μου. Οπότε η ευγνωμοσύνη αξίζει λίγη εξάσκηση.
Αν μου μοιάζετε έστω και λίγο, πιθανότατα θα έχετε στη ζωή σας αρκετούς ανθρώπους για τους οποίους νιώθετε ευγνωμοσύνη: φίλους, συγγενείς, κάποιους από το παρελθόν σας, δασκάλους, γκουρού, συναδέλφους σας στη δουλειά, κάποιον που σας βοήθησε κάποτε και αμέτρητους άλλους. Ίσως ακόμα να θέλετε να ευχαριστήσετε κάποια ανώτερη δύναμη για το δώρο της ίδιας της ζωής ή για την ομορφιά της φύσης.Και ενώ σκέφτεστε κάποιους ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε ευγνώμονες, θυμηθείτε πως κάτι τέτοιο μπορεί να το αξίζει ο καθένας - κάποιος που σας άφησε χώρο για να μπείτε στο δρόμο, κάποιος που σας κράτησε μια πόρτα ανοιχτή ή ένας γιατρός που σας έσωσε τη ζωή. Το θέμα εδώ είναι να εστιάσετε την προσοχή σας στην ευγνωμοσύνη, και κατά προτίμηση μάλιστα αυτό να το κάνετε πρωί πρωί.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω καταλάβει πως είναι εύκολο να αφήσω το μυαλό μου να γλιστρήσει σε διάφορες μορφές αρνητικότητας. Όταν μου συμβαίνει αυτό, το πρώτο πράγμα που χάνω είναι η αίσθηση της ευγνωμοσύνης. Αρχίζω να θεωρώ τους ανθρώπους της ζωής μου ως κάτι δεδομένο, ενώ την αγάπη που νιώθω συχνά την αντικαθιστά η απόρριψη και η στενοχώρια. Αυτό που μου θυμίζει να κάνω η συγκεκριμένη άσκηση είναι να επικεντρώνομαι στα καλά της ζωής μου. Και καθώς σκέφτομαι κάποιο πρόσωπο για το οποίο είμαι ευγνώμων, κάποιο άλλο ξεπηδάει πάντοτε μέσα απ' το μυαλό μου και μετά άλλο και άλλο. Πολύ σύντομα φτάνω να σκέφτομαι άλλα πράγματα για τα οποία νιώθω ευγνωμοσύνη - την υγεία μου, τα παιδιά μου, το σπίτι μου, την καριέρα μου, τους αναγνώστες των βιβλίων μου, την ελευθερία μου και πάει λέγοντας.
Μπορεί η πρόταση μου να σας φαίνεται υπερβολικά απλοϊκή, όμως πράγματι δουλεύει! Αν το πρωί ξυπνήσετε έχοντας στο μυαλό σας την ευγνωμοσύνη, είναι πολύ δύσκολο, για την ακρίβεια σχεδόν αδύνατο, να αισθανθείτε κάτι άλλο εκτός από εσωτερική γαλήνη.
Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".
Σχετικές αναρτήσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου