Τρία ηλιακά νησιά θα «φυτέψει» η Ελβετία σε λίμνη

Reblogged from:  http://www.zougla.gr

Kάθε τεχνητό νησί θα έχει διάμετρο 25 μέτρων και θα καλύπτεται από 100 φωτοβολταϊκά πάνελ αδιευκρίνιστου μεγέθους και ισχύος. Το έργο θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι του 2013, ώστε τα πάρκα να τεθούν σε λειτουργία το 2014.

Σύμφωνα με δημοσίευμα στη naftemporiki.gr, μερικές εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του Βελγίου ότι σχεδιάζει ένα τεχνητό νησί σε σχήμα γιγαντιαίου ντόνατ, για την αποθήκευση τμήματος της πλεονάζουσας ενέργειας από υπεράκτια αιολικά πάρκα, οι Ελβετοί γνωστοποίησαν ότι ετοιμάζουν όχι ένα, αλλά τρία νησιά που θα τους βοηθήσουν στην υλοποίηση των ανανεώσιμων στόχων τους.
[Κάντε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και να διαβάσετε τη συνέχεια.]




Ο ενεργειακός όμιλος Viteos ανέλαβε την κατασκευή τριών πλωτών φωτοβολταϊκών πάρκων στη λίμνη Νεσατέλ, μια από τις μεγαλύτερες στη χώρα. Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου, κάθε τεχνητό νησί θα έχει διάμετρο 25 μέτρων και θα καλύπτεται από 100 φωτοβολταϊκά πάνελ αδιευκρίνιστου μεγέθους και ισχύος. Το έργο θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι του 2013, ώστε τα πάρκα να τεθούν σε λειτουργία το 2014.

Τα νησιά θα είναι αγκυροβολημένα στον πυθμένα της λίμνης με τη βοήθεια τσιμεντόλιθων, θα συνδέονται με την ακτή μέσω καλωδίων και με το δίκτυο ηλεκτροδότησης μέσω μετατροπέων της Viteos.
Τα πάνελ θα τοποθετηθούν σε γωνία κλίσης 45 μοιρών (ως προς το οριζόντιο επίπεδο), ενώ τα ίδια τα νησιά θα μπορούν να περιστραφούν κατά 220 μοίρες, ακολουθώντας τον ήλιο καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας. Σε ό,τι αφορά το λόγο που επελέγη μια τέτοια τοποθεσία, αντί να προτιμηθεί η λύση του συμβατικού φωτοβολταϊκού πάρκου, η Viteos υποστηρίζει ότι το νερό μειώνει την αντίσταση αυξάνοντας την αποδοτικότητα κάθε πλωτού μίνι-πάρκου.



Τα νησιά θα είναι αγκυροβολημένα στον πυθμένα της λίμνης με τη βοήθεια τσιμεντόλιθων, θα συνδέονται με την ακτή μέσω καλωδίων και με το δίκτυο ηλεκτροδότησης μέσω μετατροπέων της Viteos. Σύμφωνα με τον όμιλο, η διάρκεια ζωής τους φθάνει τα 25 χρόνια, ενώ όλα τα τμήματά τους μπορούν να ανακυκλωθούν αφότου τα ηλιακά εργαστήρια τεθούν εκτός λειτουργίας.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής